|
***
Gdzie jest ten książe z bajki
który przyjedzie po mnie na swym białym rumaku
Gdzie waleczny rycerz w swej złocistej zbroi
Gdzie królewicz
który za mnie wyruszy w bój ...
A jednak życie to nie bajka
nie ma prostej fabuły
i szczęśliwego zakończenia
Nie ma wielkiej i romantycznej miłości
Nie ma spęłnionych marzeń
i radosnego dnia
Są tylko ciernie
które z dnia na dzień coraz bardziej wbijają w nas swe kolce
raniąc do krwi
Są wrony
króre swymi szponami wydrapują z nas resztki nadziei
na lepsze jutro i wiarę
że kiedyś marzenia się spęłnią
Rozstanie
Świat ubolewa nad tym rozstaniem
ptaki z żałoby nie śpiewają
kwiaty nie pachną
Me oczy płacza
serce z rozpaczy krzyczy
WRÓĆ!
Ty jesdnak jesteś daleko
Za daleko by usłyszeć ten krzyk
Dzieli nas potężny mur
choć jesteś tuż obok
Świat jest uboższy o to uczucie
Świat jest uboższy o tę miłość
Dlaczego
Dlaczego dawałeś mi szansę na coś
czego nie potrafisz uczynić?
Dlaczego pozwoliłeś mi marzyć o czymś
czego nie spęłnisz?
Dlaczego rozbudziłeś we mnie zmysły
które dotąd były uśpione?
Dlaczego dałeś mi nadzieję na uczucię
którego nie chcesz?
Mariola Mróz
|
